بخش قابل‌توجهی از جمعیت دنیا در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و این مناطق عموما در برابر زلزله بسیار آسیب‌پذیر هستند. کشورهای زیادی در دنیا روی مقاوم‌سازی این مناطق

عبارات مهم : هندوستان – ساختمان
چین و نپال

چین و نپال ازجمله مناطقی است که تجربه زلزله های بزرگ در آنها وجود دارد. با توجه به گسترده بودن مناطق روستایی و بافت قدیمی و فرسوده کاری که در این مناطق انجام می شود شناسایی نقاط ضعف بناهاست که مشمول بر چهار دسته مهم می شود. ازجمله مواردی که اهمیت زیادی دارد این است که ساختمان های روستایی شالوده مناسبی ندارند و این بخش از بنا بر اساس اصول موردنیاز ساخته نشده و خاک زیربناها از نوع کشاورزی هست. معیارهای لرزه ای جهت سازه ها انجام نشده و ساختمان ها بر اساس آن ساخته نشده اند و سایر موارد در رابطه با این بناهای روستایی مطالعه شده است تا کارها مؤثر جهت مقاوم سازی در برابر زلزله در آنها انجام شود. درواقع مطالعه و آشنایی نقاط ضعف با توجه به جنس مصالح و نوع معماری بناها نخستین اقدامی است که باید انجام شود. این فرآیندها در بعضی مناطق چین و نپال اجرا شده است و در بعضی از مناطق در حد تحقیق های زلزله شناسی و دانشگاهی باقی مانده است و به اقدام عملی نیاز دارد.

هائیتی

بعد از زلزله بزرگ هائیتی در سال 2010 توجه به مناطق روستایی و مقاوم سازی بناها موردتوجه قرار گرفت. در این زلزله نقش فناوری در کمک رسانی به افراد قابل توجه بوده است و در مدت کوتاهی کمک های مردمی به این مناطق سرازیر شد. همین فناوری ها که عموما از نوع ارتباطی بودند در دوران بعد از زلزله هم باعث شد کمک ها جهت مقاوم سازی ادامه داشته باشد. ازجمله اقداماتی که در رابطه با این کشور بسیار فقیر انجام شده است بازبینی در ساخت بناها و نوسازی بناهای تخریب شده است بر اساس اصول درست و مناسب و مقاوم در برابر زلزله بوده هست. فقیر بودن یک کشور عاملی بسیار بازدارنده در این کار به حساب می آید، ولی در رابطه با هائیتی کمک های بین المللی بعد از کشته شدن هزاران نفر باعث شد تا سایر بناها تا حدی جهت مقابله با زلزله مقاوم سازی شود، هرچند ابعاد این کار محدود بوده است و متناسب با عمق فاجعه ارزیابی نمی شود. با گذشت بیش از هفت سال از این زلزله این منطقه همچنان نیازمند کمک های دیگر کشورها است تا در بخش مقاوم سازی بناها اتفاق های مثبتی رخ دهد.

هند

یکی از کارهایی که کشور هندوستان به دنبال آن است مقاوم سازی ارزان قیمت در مناطق روستایی و دورافتاده است تا از بروز فجایع انسانی در صورت وقوع حوادثی مانند زلزله جلوگیری شود. استفاده از فناوری و ترکیب آن با مصالح سنتی یکی از راه حل هایی است که هندی ها معتقدند باعث می شود از فرو ریختن مرگبار بنا جلوگیری کند. در هندوستان و بعضی مناطق جلگه ای و دامنه های آبرفتی دیوار منزل ها از بامبو ساخته می شود و الوار و چوب هم در بخش هایی از منزل جهت حفظ سقف مورد مصرف دارد. در بعضی مناطق بناها در ارتفاع بالاتری ساخته می شود تا حیواناتی مانند مار نتوانند براحتی وارد آن شود و این عنوان خود باعث کم کردن مقاومت بنا می شود. بنابراین یکی از بااهمیت ترین کارها مقاوم سازی همین نوع بناها در برابر نیروهای زلزله های بزرگ هست.

به عقیده هندی ها استفاده از مواد ارزان قیمت به معنای کیفیت پایین و مقاومت کم نخواهد بود و درصورتی که به نوع اتصال ها و سایر شرایط مانند توجه به خاک زیربنا و دوری از مناطق با خاک سست توجه شود، می تواند تاثیر زیادی در زیاد کردن مقاومت شود.

در واقع هندی ها به دنبال استفاده از ظرفیت های موجود و ترکیب آن با فناوری های لرزه نگاری هستند تا جان افراد در مناطق روستایی به خطر نیفتد.

موانع جهت مقاوم سازی

به طور کلی درخصوص مقاوم سازی در مناطق روستایی عوامل زیادی به عنوان مانع وجود دارد و باعث می شود این کار بسختی انجام شود و دولت ها در کشورهای متفاوت که عموما از نظر توان مالی ضعیف هستند، نسبت به این عنوان کوتاهی کرده و روستاییان را به حال خود رها می کنند. دادن مشاوره های راحت در گزینش محل ساخت منزل های تازه و توصیه های راحت در رابطه با دقت در گزینش مصالح می تواند از کشته شدن بسیاری از افراد جلوگیری کند و هزینه های مجدد را کم کردن دهد.

به طور کلی هزینه مقاوم سازی بناها نسبت به ساخت مجدد و جبران فجایع انسانی بعد از آن قابل مقایسه نیست و به عنوان یک ضرورت در دنیا به آن نگاه می شود ولی منابع مالی همواره عامل مهمی در این عنوان بوده هست.

منبع:جام جم

انتهای پیام/